Komkommer

Gebruikt deel:
Vrucht.

Eigenschappen:
Reinigend, afkoelend, urinedrijvend, voert urinezuur af.

Zoals al herhaalde malen ter sprake is gekomen, werden planten in de Galenische geneeskunde geclassificeerd als 'koel' of 'heet', 'droog' of 'vochtig' en bepaalde die classificatie tot op grote hoogte hun medicinale gebruik. In 1597 omschreef John Gerard komkommers als 'koud en vochtig in de tweede graad, ze rotten snel in de maag en geven het lichaam een koude en vochtige voeding, en dat erg weinig, en hetzelfde niet goed'.
Latere schrijvers waren positiever gestemd. Jean Valnet beschouwt komkommers als reinigend, urinedrijvend en verfrissend en een middel voor het oplossen van urinezuur, en derhalve nuttig bij jicht en artritis, waarbij het zich ophopen van uraten in de gewrichten ontstekingen kan veroorzaken.
Komkommers bestaan voor ongeveer 95% uit water, maar ze bevatten daarnaast vitamine A, B-complex en C, evenals mangaan, zwavel en andere mineralen en zijn dus redelijk voedzaam. Koele schijfjes komkommer zijn nuttig als oogkussentjes voor het tot rust brengen van vermoeide en ontstoken ogen, terwijl ze inwendig gebruikt – zoals Gerard opmerkte – de maag kunnen afkoelen en zodoende een nuttig voedingsmiddel om e eten zijn bij een geïrriteerde maag en koliek: licht gekookte komkommer is het beste voor spijsverteringsklachten.
Komkommers zijn daarnaast bij schoonheidsspecialisten geliefd als basis voor vochtinbrengende en andere huidproducten. Ze zijn ideaal voor het verlichten van zonnebrand en minder ernstige huidirritaties: gebruik ofwel dunne plakjes als een omslag of mix de komkommer in de foodprocessor en breng het sap op als een lotion.
Komkommers kunnen een probaat middeltje zijn bij vergrote poriën, vette huid, rimpels en huidonvolkomenheden en stillen ook insectenbeten, koortsuitslag en gierstkoorts.